مهارت های موفقیت در ازمون های وکالت3


خود را یک وکیل پایه یک دادگستری ببینید!


 

ممکن است برای ساده اندیشان این دستورالعمل  به نظر غیرممکن و رویا پردازی تعبیر گردد. اما با دقت و تأمل در اطرافمان پی به صحت این دستور العمل خواهیم برد.
مثال: تلفن(بل) هواپیما(برادران رایت) نور ساطع شده از لامپ(ادیسون) و ... همه نمونه هایی از تصور یک چیز قبل از ایجاد آن می باشد، و همگی صحت این دستورالعمل را اثبات می کنند.
شرط لازم برای موفقیت داشتن تصور و تجسم ذهنی مثبت است یعنی قبل از هر اقدامی شما باید دارای رویا، امید و آرزو باشید و مطمئن باشید که در این صورت موفق خواهید شد.
اگر شما بتوانید دستیابی به هدفتان را تصور کرده و آن را از قبل ببینید توانسته اید که استعدادهای خود را بروز دهید. شما سرشار از استعداد هستید فقط نگذارید تا کسی رویای شما را از بین ببرد.







نگرانی های مشترک داوطلبان




* اگر سؤالات سخت باشد چی؟
-شما در طرح سؤالات نقشی ندارید، پس یا باید آن را بپذیرید یا که اعصابتان را خرد کنید(انتخاب با شماست!).
در ضمن سؤال سخت برای همه سخت است نه تنها برای تو.
به مثال خرابی چراغ راهنمایی در خیابان و ترافیک حاصل از آن دقت کنید.
شما در این خرابی نقشی نداشته اید  اما در عکس العملی که در قبال آن نشان می دهید مختارید(شما مختارید که صبر کنید یا اعصابتان را خرد کنید و ...).

* احتمال قبولی من چقدر است؟
- به همان میزان که احتمال دارد شکست بخورید به همان میزان هم احتمال دارد که موفق شوید. 

* اگر امسال هم قبول نشم چی؟  اگر خراب کنم چی؟
- من که روزی 10 ساعت درس می خواندم اگر قبول نشم چی؟
می دانید نتیجه ی این سؤالات و هزاران سؤال بی جواب دیگر چیست؟!
شما با طرح این سؤالات فقط احساسات منفی را در خود تقویت کرده اید!
شما با طرح این سؤالات تمام فکر خود را روی سختی کار، روی نشدن ها قرار داده اید.
و با این کار استرس و اضطراب و ترس را برای خود به ارمغان آورده اید.

لطفاً این لحظات باقیمانده تا آزمون را با این احساسات ناخوشایند سپری نکن!
شما می توانید این روند را تغییر دهید. کانون تمرکز فکری خود را تغییر بده:
- مطمئن باش که شما شایسته ی داشتن بهترین ها هستی.
- مطمئن باش که شما توانایی انجام کارهای بزرگ و بدست آوردن نتایج عالی را دارید.




ترس، دشمن شماست!



یکی از دشمنان درونی شما که ممکن است مانع قبولی شما شود ترس است.
ترس از فراموش کردن مطالب - ترس از اشتباه کردن و ...
این ترس ناشی از اندیشه های منفی است که به سراغتان آمده، پس لازم است در مقابل آنها ایستادگی کنید. مطمئن باش از مطالعه ی این صفحه شگفت زده خواهی شد.






دغدغه های تمام داوطلبان وکالت


 زمان کمی تا آزمون مانده و هنوز تعدادی از کتاب ها را نخوانده ام و یا نیمه تمام هستند.

آیا به خواندن مباحث باقیمانده بپردازیم؟ اگر مطالبی را که مطالعه کرده ام مرور کنم با مطالب باقیمانده چه کنم؟

برای پاسخ به این دغدغه مثال زیبایی از مجله ی آزمون شماره 399 را عیناً برایتان می آوریم:

 

«از صبح به باغ میوه ای رفته ایم تا گلابی بچینیم و عصر بار کامیون ها کنیم تا به سرد خانه ببرند. تا عصر سخت کار کرده ایم و هریک به فراخور حال خویش مقداری گلابی چیده ایم، حال اطلاع  می دهند کامیون ها آمده اند و فقط دو ساعت وقت داریم گلابی ها را بار کنیم.

 

کدام راه عاقلانه تر است؟ هنوز به چیدن مقدار بیشتری گلابی ادامه دهیم یا آن چه را که چیده ایم در جعبه بگذاریم و بار کامیون ها کنیم؟

 

اگر به چیدن ادامه دهیم مسلم است که مقدار گلابی  بیشتری خواهیم داشت، اما تا سرگرم کاریم  کامیون ها می روند و گلابی ها بر زمین می مانند و خواهند گندید.

 

یعنی همان حاصل کارمان یا بخش مهمی از آن از بین خواهد رفت. در حالی که اگر بتوانیم در فرصت باقیمانده همه گلابی ها را «جمع آوری» و بار کامیون کنیم تمام حاصل خود را از آن خویش کرده ایم.

 




مهمترین علت شکست و ناکامی در ازمونها



کک این جاندار کوچک قهرمان پرش در میان جانداران است. چرا که 7 متر پرش دارد.

روزی فردی این کک را داخل بطری شیشه ای قرار داد و در بطری را بست.

کک با هر بار پرش سرش به چوب پنبه بطری اصابت می کرد. پس از چند روز کک را از داخل بطری خارج نمود. می دانید چه اتفاقی افتاد؟ این کک دیگر بیش از ارتفاع بطری پرش نکرد. (برای همیشه چند سانتیمتر کمتر از ارتفاع بطری می پرید.)

چرا؟ چون سطح پرش خود را چند سانتیمتر کمتر از ارتفاع بطری تعیین کرد. این جاندار دچار"توهم محدودیت" شد.

برخی از داوطلبان نیز اغلب دچار همین "توهم محدودیت" می شوند.

اشتباهی که این دسته مرتکب می شوند این است که شرایط و محدودیت های خود را معیار سنجش خود با دیگران قلمداد می کنند، آنها قبل از هر گونه اقدامی فقط و فقط پرچم محدودیت های خود را علم می کنند.

 

- پایه درسی ضعیفی دارم!                           - کند ذهن هستم!                                                               - امکانات ندارم!

- زود فراموش می کنم!                                 - شاغل هستم و وقت ندارم!                                              - مسئولیت دارم و ....

 

این دسته شروع نمی کنند، نه از آن جهت که تمایل ندارند بلکه شروع نمی کنند از آن جهت که شرایط خود را سرشار از محدودیت ها

می پندارند و اغلب با افسوس منتظر می مانند تا روزی شرایط برای آن ها فراهم شود و ساعت ها، روزها، ماه ها و سال ها منتظر فرصت مناسب می مانند غافل از این که بزرگترین افسوس انسان زمانی است که می توانست امّا نخواست و زمانی را به یاد آورد که می خواهد امّا نمی تواند.  ((زرتشت))

 

برای غلبه بر محدودیت و عبور از این وضعیت چه باید کرد؟

فردی از دوستش پرسید، از کدام راه بروم؟ راه را نشانم بده!

دوست پرسید: کجا می خواهی بروی؟

آن فرد گفت فرقی نمی کند!

دوست گفت: وقتی مقصد (هدف) برایت مشخص نیست از هر راهی که دلت می خواهد برو!

کسیکه هدف مشخصی را دنبال نمی کند شانس موفقیت چندانی ندارد. مهمترین علّت ناکامی و شکست، نداشتن هدف است. وقتی بدانید که به دنبال چه هستید؟ وقتی هدفمند حر کت کنید. وقتی به جای اینکه منتظر فرصت و روز مناسب باشید، فرصت و روز مناسب را ایجاد کنید، محدودیت ها، فضایی برای مانور پیدا نخواهند کرد و شما براحتی از آن عبور می کنید و آن ها را پشت سر خواهید گذاشت.

- این شمایید که سطح پرش خود را تعیین می کنید!

شما باید دقیقاً مشخص کنید که چقدر می خواهید بپرید! نه چقدر می توانید!!!

- این شمایید که اگر چند بار نتیجه نگرفته اید نباید فکر کنید که توانایی تو همین قدر بوده!

- نباید فصول را بخاطر اینکه ادامه نمی یابند سرزنش کنید. (جبران خلیل جبران)

- آیا اگر مانعی بر سر راه شما ایجاد شد، هدف خود را تغییر می دهید؟

- آیا شما اگر در آزمون های قبلی نتیجه نگرفته اید خود را سرزنش می کنید و کار را رها می سازید؟

حجوم افکار حاوی محدودیت در ذهن به این مفهوم است که نتوانسته اید بر” توهم محدودیت” غلبه کنید.

وقتی ذهن سرشار از افکار حاوی محدودیت است، نمی توان به راحتی به درس خواندن و اجرای برنامه ها عمل کرد.

برای غلبه بر توهم محدودیت نباید در دام تنبلی و به تعویق انداختن کارها گرفتار شد. امروز و فردا کردن یکی از علل مهم شکست و ناکامی است، در انتظار روز مناسب بودن نتیجه ایی جز شکست و ناکامی در بر نخواهد داشت. تا رسیدن به زمان مناسب صبر می کنیم، این صبر یعنی تعویق در کارها. صبر نکنید زیرا زمان مناسب هرگز از راه نمی رسد. از همین جایی که هستید شروع کنید، تصمیم بگیرید و از همین امروز شروع کنید. برای غلبه بر ” توهم محدودیت” و ایجاد ” روز مناسب” به این سئوالات پاسخ دهید:

- اگر همین امروز شروع نکنید!

- اگر از همین حالا تصمیم نگیرید!

- اگر از هم اکنون برنامه ریزی نکنید!

حدس می زنید در آزمون بعدی چه اتفاقی برایتان خواهد افتاد؟

اگر واقعاً بدنبال اثبات شایستگی خود هستید، اگر واقعاً بدنبال کسب نتیجه هستید نباید منتظر روز مناسب بود بلکه، باید روز مناسب را ایجاد کرد! برخیز و سطح پرش خود را تعیین کن!

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد