دعوای متقابل

یکی دیگر از نکاتی که باید نسبت به آن آگاهی کاملی در جلسه دادگاه داشته باشید آن است که چنانچه در پرونده ای خوانده بوده و در برابر دعوی خواهان برای خود حقی قائلید ، به این معنی که اگر خواهان به طرح دعوی مثلاً مطالبه وجه به مبلغ ده میلیون ریال به طرفیت شما اقدام نمود و شما نیز مبلغ یک میلیون ریال از خوانده طلبکارید، می توانید در مقابل ادعای خواهان اقامه دعوی نمایید. چنین دعوایی در صورتی که با دعوای اصلی از سوی خواهان، ناشی از یک منشأ بوده و یا اینکه در ارتباط کامل با یکدیگر باشند، دعوای متقابل نامیده شده ( در برابر دعوی خواهان به طرفیت شما، شما نیز طرح دعوی به طرفیت ایشان می نمایید) و تواماً مورد رسیدگی قرار می گیرد. چنانچه از نظر دادگاه، دعوی تقابل محرز نگردد، در دادگاه صالح به طور جداگانه رسیدگی می شود. دقت نمایید که دعوی تقابل فیمابین خواهان و خوانده بوده، لکن جایگاه آنها در ستون دادخواست تغییر کرده و خوانده پرونده اصلی، خواهان دعوی تقابل خواهد بود. اما در مبحث ورود  و جلب شخص ثالث، شخص سومی غیر از خواهان و خوانده وارد پرونده شده و این امر مورد رسیدگی از سوی دادگاه قرار می گیرد. بنابراین دقت لازم را در اختلاف این سه مبحث بنمایید.

بابد بدانید زمانی که می گوییم بین دو دعوا باید ارتباط کامل وجود داشته باشد به این معنی است که اتخاذ تصمیم در هر پرونده ، مؤثر در پرونده دیگر باشد و چنانچه اخذ تصمیم در یک پرونده ، مؤثر در پرونده دیگر نباشد، فلذا شرط احتساب یک دعوی به نام دعوی تقابل که ارتباط کامل بین آنها بوده، برقرار نبوده و نمی توان آن را جزو دعوای تقابل محسوب نمود.

دعوای تقابل به موجب دادخواست مطرح می گردد.

نکته مهم دیگر در این قسمت آن است که چنانچه قصد طرح دعوای تقابل دارید، می بایستی تا پایان اولین جلسه دادگاه به این امر اقدام نمایید. بنابراین مهلت تشکیل دعوی تقابل، تا پایان اولین جلسه دادگاه و به موجب برگ دادخواست خواهد بود. بعد از پایان اولین جلسه دادگاه به بعد، دعوای تقابل دیگر از شما پذیرفته نخواهد شد.